Mijn naam is Ramon Beerens en ik ben al mijn hele leven op het water te vinden. Kind van een schipper en ook aan mijn moeders kant zijn verschillende ooms actief in de scheepvaart. Als kind ben ik vanaf mijn derde opgegroeid aan de wal en in vakanties ging ik mee met mijn vader. Hij heeft ruim twintig jaar gewerkt als rivierloods bij Wilson op de blauwe coasters.
Vanaf mijn tiende was ik vaak te vinden bij Drinkwaterboot Leeuwen en bij Duik-sleep- en bergingsbedrijf Van Tiem. Beide bestaan inmiddels niet meer. Hier leerde ik mijn eerste kneepjes van het vak, touwen vastzetten, wrijfhouten gebruiken, boenen, schilderen en de machinekamer onderhouden en natuurlijk mocht ik ook sturen. Dat ik zou gaan varen stond vast. Mijn grote droom was rivierloods op de coasters!
Na de LTS – elektrotechniek, moest ik nog een jaar dienstplicht vervullen en ben in ’94 op het eerste schip begonnen naar een carrière als schipper/kapitein. Ik heb een paar jaar drogelading gedaan, op een kruiplijncoaster gewerkt en een koppelverband. In 1997 ben ik als schipper terecht gekomen op een sleepboot in de baggersector.
In 2001 heb ik samen met mijn vrouw een voetreis gemaakt vanuit Nederland naar Spanje, een reis van ruim 3000 kilometer en die 5 maanden in beslag nam. Eenmaal terug van de reis ging ik weer de bagger in. Het lukte mij echter niet meer om mijn draai te vinden en vroeg mezelf toen af wat ik zou kunnen gaan doen, ik was er nog niet van overtuigd om weer terug de binnenvaart in te gaan. Ik ben iemand die zijn leven graag volledig beleeft en ik besloot om de bagger te gaan combineren met terminale thuiszorg. Dit houdt in dat ik in de nacht zou gaan waken bij mensen die op sterven liggen.
Hierdoor kwam ik op een nieuw pad terecht, namelijk in de verzorging. Ik besloot uit de scheepvaart te stappen en mijn kansen te zoeken in de verzorging. Dit betekende weer naar school en fulltime aan de slag in een de ouderenzorg. Dit sprak mij ook erg aan.
Bloed kruipt uiteindelijk toch waar het niet gaan dan, dus………
In 2005 kwam ik weer terug in de binnenvaart op cementtankers als schipper. Een korte periode bij Reinplus gewerkt in Druten. Was niet weggelegd voor mij. Ik wil gewoon varen, ben geen verkoper. Vanaf 2008 tot eind 2019 in de tankvaart. Eerst in de minerale en daarna in de gasvaart op verschillende duwboten.
Mijn droom is altijd geweest om als aflosser of afloskapitein aan de slag te gaan. Veel variatie, nieuwe mensen leren kennen, avontuur en natuurlijk ook een stukje eigen baas en zelf mijn vrije tijd bepalen.Uiteraard met de gedachte om als afloskapitein er ook voor te zorgen dat mijn opdrachtgevers een bekwaam en betrouwbaar persoon aan boord krijgen die tijdelijk de taken van de vaste kapiteins kan overnemen. Of net die aflosser zijn die nodig is om in de continue te kunnen varen.
In februari 2020 kwam het coronavirus in Nederland en dit opende voor mij weer nieuwe deuren. In de zorg hadden ze extra handen nodig en aangezien ik een diploma hiervoor had, zag ik mijn kans en begon weer in de zorg. Op 1 juni startte ik ook als zzp-er in de zorg en nu combineer ik beide beroepen. In de tijden dat ik geen werk heb in de binnenvaart ben ik aan de slag in de zorg, wat een mooie en leuke afwisseling geeft in mijn leven. Verder heb ik met mijn vrouw een sportmassagepraktijk en ben ook sportmasseur van beroep. Dit komt aan boord zo nu en dan ook weleens van pas.
In 2022 verkochten we ons huis en besloten ons leven verder te zetten in de camper. We leven nu een nomadisch leven. Hierbij bezoeken we veel landen zowel binnen Europa als erbuiten, waarbij ikzelf met tussenpozen terugkom naar Nederland. Hier werk ik dan in de zorg en in de scheepvaart.